29 Ekim 2006

İmmanuel KANT

AYDINLANMA ÇAĞI
"Aydınlanma insanın kendine dayattığı toyluktan çıkışıdır.
Toyluk kendi anlağını başkasının yönlendirmesi olmaksızın kullanmaya yeteneksizliktir.
Bu toyluk eğer nedeni anlama eksikliğinde değil
ama onu başkasının yönlendirmesi olmaksızın
kullanmak için kararsızlık ve yüreksizlikte yatıyorsa
öz-dayatımlıdır.

Ama insan onu aptallaştıran ‘‘tembellik ve korkaklığı’’ yenip
özgürce kendi usunu kullanmaya başladığı zaman,
Kant ona aslında o usun oldukça kuşkulu olduğunu anımsattı.
Ona pek güvenmese iyi ederdi.


İnanç ve Bilgi arasındaki ayrılığa Din ve Aydınlanma arasındaki ayrılık karşılık düşer.
Aydınlanma için bilgi ilerleme demektir (yararcılık),
ve ilerlemenin önünde duran engeller
Din ve onunla işbirliği yaptığı düzeye dek
Devlettir.

Hiç yorum yok: